Amacımız farkındalık. Bir çoğumuz süfli heveslerle dünyevi hayatın mücadelesi içinde geçim derdindeyiz. İstenilen hayatların artık “mülksüzleştirme” projesi kapsamında kendi istek, düşünce ve hesaplarımıza göre ilerlemesi tamamen hayal oldu. Ekonomiyi mahallesindeki restoran ve kahvenin doluluğundan takip eden kişi Merkez Bankasının görevini, Sanayiciyi, Dış Ticareti, İthalat ve İhracatı, 1774’te sac ayakları Adam Smith tarafından atılan kapitalizmi ve diğer akımları (bknz. aynı zamanda Amerika’nın kuruluşudur), Hazineyi, döviz kurlarını ve diğer konuların hiçbiri hakkında fikir sahibi bile olmadan küresel ekonomiyi asgari ücrete talim etti. Bir ekonominin gelişimi üretilen “katma değere” bağlıdır. Patates ve domates ihracı ile çarklar maalesef ki dönmüyor zira senin etrafındaki komşularında bu ürünlerin aynısından yapabiliyor. Şimdi gelelim ekonominin can alıcı noktasına ve hiçbir zaman bilinmeyenine. Dünyayı yöneten sistemler, uluslararası bir ticaret zeminini asırlar önceden oluşturup insanlara geçim kaynağı olarak verdiler. Çok küçük bir kesim aklın ötesinde zengin oldu, diğerleri sadece onlara talim. Şöyle ki, Amerika’daki en tepedeki 10 iş adamının serveti dünyanın yarısı, 4 milyar insandan daha fazla. Konu ama hiçbir zaman servet sahibi olmak değildi. İnsanlık bu mübadeleyle bir yarışa sokuldu ve yarışın ekonomik sac ayaklarının devam etmesini “istemiyorlar.” Bu saatten sonra başka bir para birimi veya ekonomik sistem de kurabilirler ama maksatları o değil. Binlerce yıldır kontrolleri devam eden Sümer ve Akad klanları kendilerini tezahür ede ede bugünlere getirdiler bizleri. Dünya’nın kapitalist yönüyle bilinen ekonomisi şu an tek bir firmaya bağlı ve bu firma Amerikada. Diğer hepsi Deccalin tentacle’ları yani, uzun kolları. Parasal sistemin kurucusu, binlerce şirketi fonlayıp onların ayakta kalmalarını sağladıktan sonra, son 5 yıldır bu kaynağını uluslararası çekti. Kimin hangi ülkenin ne kadar borcu var ve zaten borç üzerine kurulmuş bir ekonomik sistemin bir noktada kaçınılmaz olarak biteceği son derece aşikârdı. Elimizde Deccalin bize sunduğu parasal kudretin diğer insansı yeteneklerimizden bizi mahrum bırakıp, yaratılış öykümüzden tamamen uzak bir biçimde bir hayat tarzı benimsetmesi, sanki hiç önemi yokmuş gibi, sadece hazza dayalı hedonizme dayalı bu sistem artık burnuna kadar tıkanmış durumda. Sanılan bütün petrol, araba, tekstil, sanayi, hammadde, uçak vs. firmalarının dünya devleri sadece ve sadece bir yerin fonlaması sayesinde oldu. Bunun ötesinde dünya kişisel kararlar ile dönseydi, hepimiz çok daha farklı bir hayatta olurduk.