Bize indirilen kitaplarda yazanlara göre, Ahir zaman (Farsça: آخر زمان) (Türkçe karşılığı: Son devir), çeşitli dinlerde kıyamet öncesinde alametlerle kendisini belli edeceği belirtilen zaman dilimi, dünyanın son günleri.[1] İnsanlar arasında değişik din veya inançlarda dünya veya evrenin son günleri veya kıyamet kopmadan önceki zaman dilimidir. İbrahimî dinler lineer bir kozmoloji (Evren'in belirli bir zaman önce yaratıldığı ve kıyamet zamanı geldiğinde yok edileceği) anlayışına sahiptirler. Kuran’a göre alametler büyük ve küçük olmak üzere ikiye ayrılıyor.  Kıyametin 10 büyük alametleri vardır bunları artık Google YouTube kanallarından rahatlıkla bakıp ögrenebilirsiniz. Bunlar daha önceleri yazılmış şeyler üzerine kurulduğu için malesef bunları bize bildirenler bile bizlerin bu kadar isyankar hain ve dünya malına bu kadar minnet edip birbirimizin arkasından fitne fesatlık dedikodu yapıp hiç bir harama helale uymayan yaratıklar olduk, ne uçkurumuza ne namusumuza bakar olduk.  Şimdi en önemli bir konuya değinmekte fayda görüyorum. Dinler olmasa? Allah inancı olmasa? Ölüm korkusu olmasa? Hatta hatta ölen biri gelipde ordan bir haber verse ? Ne olurdu?  İyilik yada iyi insan diye birşey kalmamakla beraber dünya yaşanmaz bir hal alırdı. İnsanlar birbirine girer ortalık karışır tüm yaşam ve dünya düzeni bozulurdu. Herkezde mal mülk sevdası bir yana ne ar ne namus ne haram ne helal kalırdı. Yani insanların içindeki inanç korkusu, sevgi adı altında birleşti ve yanına ölüm korkusunuda ekleyip bir düzen kurdu da diyebiliriz.  İyiler olmasa kötüleri, kötüler olmasa iyileri anlamak imlansızdır.  Kıyamet ne zaman kopacak sorusunun cevabı aslında günümüzdeki yaşam şartlarında ortadadır aslında. Gün geçtikce kaybettiğimiz örf adet kültür namus şeref din kavramlarımızı yitirmekte olduğumuz yetmezmi? Yeter.  Şöyle bir bakın çevrenizdeki insanlara anne baba kardeş çocuklarınıza bakın bi, nasılda nefiskerine yenilip dünyanın faniliğini unutmuşlar. Bir haram işleyip tövbe edeceklerine bir sonraki haramı nasıl işleyeceklerinin derdine düşmüşler. Cami yada kilise gibi yerlere gidin bir bakın ön saflarında sadece saçlarına aklar düşmeye başlamış insanlar göreceksiniz ( istisnalar hariç) peki nedeni ney? Yine aynı şey ölüm yaklaştıkca insanlar İnandıklarına daha çok sarılıyor. Tabi yine bazı istisnalar varki 10 dakika sonra öleceğini bilse malım mülküm ne olacak diye dertlenir durur.  Utanma duygusu nedir? Eskiden biri birine bir yanlış yaptığında utanır toplum içine çıkamaz boynu bükük gezerdi. Şimdi bakıyoruz başkalarının namusuna göz dikende, fitne edende, iftira edende haram yiyen kumar oynayanda utanmadan toplum içine girip başları havada rahat rahat gelebiliyor. Hatta ibadethanelerde baş köşede oturabiliyor.  Anlayamadığım şey ya bu insanlar yaptıkları günahın farkında değil yada bunun adını siz koyun artık. Tabiki burdada az önce dediğim konu yine geliyor öne kötüler olmasa iyileri anlamak imkansiz o yüzden onlarında kurtuluşu belkide kötülüklerinden olacaktır. Ve biz asla fıtratımızdan geçmemelİyiz . Yani doğruluktan. satırlarıma akrep olayı ile son vermeden önce, anlaaayana söz anlamayana sivri sinek saz atasözü ile son veriyorum. Derviş suya düşen akrebi kurtarmak ister. Elini uzatınca akrep sokar; Derviş tekrar dener, akrep yine sokar. Bunu görenler dayanamaz dervişe, “İyilik yapmak istediğin halde sana zarar verene daha ne diye yardım edersin?” der. Dervişin cevabı manidardır: “Akrebin fıtratında sokmak var, benim fıtratımda ise yaratılanı sevmek, merhamet etmek; o fıtratının gereğini yapıyor diye. Ben niye fıtratımı değiştireyim? Akrep akrepliğini yapıyor diye, ben dervişliğimi yapmayayım mı?” 2024 Kurban bayramınız cümle müslümana mübarek olsun.